Officiële naam: Leo Petrus Johannes Ten Holder
Burgemeester van Schalkwijk en Tull en ’t Waal tussen 1 januari 1923 en 1 december 1945
Geboren: 05-01-1881, te Terborg
Gestorven: 30-11-1947, te Utrecht
Burgemeester Ten Holder was tussen 1910 en 1923 burgemeester van Tubbergen. Hij had al een lange bestuurlijke ervaring achter de rug toen hij in Schalkwijk en Tull en ’t Waal begon. Burgemeester ten Holder was burgemeester van Schalkwijk en Tull en ’t Waal toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Hij stond bekend als een goede burgemeester. Hij volgde burgemeester J.P. Kleinschmit op.
Gebeurtenissen
In 1933 krijgt Burgemeester Ten Holder te maken met een zware aanrijding tussen een vrachtwagen en een sneltrein op de onbewaakte overweg aan de Uitweg. In 1934 rijdt een auto met 5 personen in de Schalkwijksewetering, waarbij twee personen op het leven komen.
Ook bij de fraude bij de Onderlinge (brandverzekering) en de coöperatieve boerenleenbank, moet Ten Holder onderzoek doen. In 1936 krijgt Schalkwijk aansluiting op het drinkwaterleidingnet.
Verkeer
Tijdens zijn burgemeesterschap van Schalkwijk is Ten Holder de eerste voorzitter van de ‘Vereeniging voor veilig verkeer’ die in 1929 werd opgericht.
Het verleggen van de buslijn in 1933 van Utrecht via Houten naar Schalkwijk en Culemborg levert bezwaar op van de Nederlandse Spoorwegen. Ten Holder verdedigt de komst van de busverbinding door op te merken dat hem 10 jaar geleden al een betere spoorverbinding was beloofd. Inwoners konden nu slechts vier keer per uur met de trein naar Utrecht.
De komst van het Amsterdam-Rijnkanaal en de doorgaande weg door Schalkwijk zorgde ervoor dat Ten Holder een alternatief plan presenteerde voor het regionale wegennet. In april 1934 publiceerde hij in de krant een opiniestuk, waarbij hij voorstelde de doorgaande autoweg tussen Culemborg en de Poeldijk langs de spoorlijn te laten lopen.
Ten Holder raakte in 1935 landelijk bekend als de ‘vriendelijke Schalkwijkse burgemeester’, nadat hij diverse hardrijders aanschreef. In de brief meldde hij niet tot een proces verbaal te zijn overgegaan, maar dat hij wel zou willen dat de bestuurder zich aan de maximum snelheid zou houden. Daarop kreeg hij diverse bedankjes (bron).
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog neemt de burgemeester een anti-Duitse houding aan. Het lukte hem enkele levens te redden. Zo heeft hij de Duitsers met succes een som geld aangeboden, zodat verzetsstrijders die de Lekbrug wilden opblazen niet werden gefusilleerd.
Zijn zoons zitten in het verzet. De ene zoon is de leider van het Schalkwijks verzet. Zijn andere zoon Michael ten Holder wordt opgepakt wegens verzetswerk in Noord-Brabant. Op 12 december 1944 is Michael overleden in kamp Versen. Op het Schalkwijks oorlogsmonument is zijn naam vermeld.
In september 1943 gaat burgemeester Ten Holder met ziekteverlof en wordt hij opgevolgd door NSB-burgemeester A.W. Bosschaart. Na de oorlog komt hij automatisch weer in functie, maar niet voor lang. In december 1945 stopt Ten Holder en neemt K.M. Vink van het Hoogheemraadsschap zijn werkzaamheden kort waar.
Enkele jaren later komt Ten Holder op 66-jarige leeftijd te overlijden. Hij ligt begraven op de Sint Barbara begraafplaats in Utrecht.
Deze pagina is gewijzigd op 21 mei 2024