De Rotterdammer Andries Snoek wordt geboren in 1766 en groeit uit tot een grote toneelspeler. Hij geldt aan het begin van de negentiende eeuw zelfs als een van de belangrijkste tragediespelers van Europa. Zijn laatste levensjaren woonde hij in Schalkwijk.
Snoek is razend populair bij het Amsterdamse theaterpubliek. Zijn optredens zijn buitensporig goed. Zo goed dat het publiek geen genoeg van hem kan krijgen.
Snoek zelf houdt niet zo van die persoonsverheerlijking en zorgt ervoor dat hij na een optreden snel weg is. Hij moest zich dan wel een weg naar buiten banen door een menigte fans die hem opwachtte. Sommige fans gingen ver. Ooit kreeg hij van een rijke Amsterdamse makelaar een gouden snuifdoos met zijn portret in briljanten in handen gedrukt.
Hoogtepunt van Andries Snoek is het optreden op 23 oktober 1811 voor de Franse keizer Napoleon. De keizer is zo onder de indruk van Snoek, dat hij hem een bedrag betaalt dat overeenkwam met zijn jaarsalaris.
Snoek is niet alleen toneelspeler, hij is ook een van de directeuren van de Amsterdamse Stadsschouwburg aan het Leidseplein. Daar viert hij in 1820 zijn 25-jarig jubileum aan de Amsterdamse Schouwburg.
Andries Snoek en zijn ‘Bagatelle’
In dat jaar 1820 koopt hij ook een boerderij van boer Spithoven in het buurtschap de Heul in Schalkwijk. Het huis laat hij behoorlijk vertimmeren, want na negen jaar was het huis vier keer zoveel waard. De boerderij wordt dan ook een buitenverblijf, welke hij ‘Bagatelle’ noemt.
Voor Andries Snoek is De Heul het eind van de wereld. Met de trekschuit reisdt hij één keer per week in een halve dag van Amsterdam naar zijn buitenhuis en andersom. Zijn vrouw blijft in Schalkwijk en kan heerlijk tot rust komen. Wanneer hij zelf in Schalkwijk is kon hij rustig wandelen langs de Lek en de omgeving, zonder te worden herkend. Wisten de Schalkwijkers veel wat een hectiek er om Snoek heen hing, zodra hij in Amsterdam was.
Begin 1829 overlijdt Andries Snoek op 62-jarige leeftijd. Zijn buitenhuis wordt verkocht en het Hoogheemraadschap Lekdijk Bovendams koopt het huis. Die verwijdert het bordje Bagatelle en noemt het: Dijkhuis (Positie 1 op de kaart in 1832). In 1865 brandt dit Dijkhuis af en komt op dezelfde plek het huidige Dijkhuis te staan.
Deze pagina is gewijzigd op 17 februari 2024